داشتم از اداره به خانه می رفتم . موتوری جلوی من حرکت می کرد
خانم بدحجابی در پیاده رو بود
موتوری برگشت و زل زد به ترکیب این بنده خدای بی حجاب
مدتی او را نگریست .
به ذهنم دو نکته آمد :
اول اینکه اگر بدی و کار اشتباهی دیدیم نباید چشممان به تایید و تحسین به سوی عمل زشت بچرخد و بر آن خیره شویم بلکه باید زبانمان بچرخد و به آن خانم و یا آقا بگوییم که این کار اشتباه است.
دوم اینکه خوب یکی از روشهای برخورد قبل تذکر لسانی بی توجهی به آن شخص است .
چرا وقتی همچو شخص خطاکاری به چشممان می خورد و نمی خواهیم یا نمی توانیم تذکر دهیم به او زل می زنیم
اول اینکه از کار او بدتر نگاه ماست و دوم اینکه این نگاه ما باعث ترغیب بیشتر او می شود .
همانگونه که بی حجابی گناه است نگاه به نامحرم بی حجاب به صورت عمدی هم گناه است .
نیمی از بدحجابی از نگاه ماست
بیایید نگاهمان را کوتاه کنیم و هر چه را نمی خواهیم نبینیم و اگر به چشممان خورد تذکر زبانی بدهیم که :
این حجاب و این پوشش و این رفتار مناسب بانوی ایرانی نیست.
نظرات شما عزیزان:
.: Weblog Themes By Pichak :.
